Obsługa badań endoskopowych

videoendoskopy medyczne Przeprowadzanie badań endoskopowych wydaje się być bardzo proste, jednak nie można zapominać o tym, że ich nieprawidłowe wykonanie może być bardzo szkodliwe dla pacjenta.

Filip Bozzini (1773-1809) we Frankfurcie wykorzystał

Pierwsze urządzenia celowo wykonane w celu endoskopii powstały w początkach XIX w. Filip Bozzini (1773-1809) we Frankfurcie wykorzystał światło lampy gazowej w celu oświetlenia badanych endoskopem narządów.

Badano najczęściej pochwę, odbytnicę i dolną część gardła.

Jako ciekawostkę można podać, że Bozzini został ukarany przez władze swojego uniwersytetu ?za niezdrową ciekawość?. Rozwój optyki i mechaniki precyzyjnej pozwolił na konstruowanie coraz lepszych endoskopów.

Pozwoliło to Adolfowi Kussmaulowi (1822-1902) z Fryburga w Niemczech na wykonanie w roku 1886 pierwszej gastroskopii.

Pacjentem był zawodowy połykacz noży z cyrku.

Wielkie zasługi dla rozwoju gastroskopii położył Jan Mikulicz-Radecki (1850-1905), który pracując wówczas w Wiedniu, konstruował wraz z inżynierami nowe typy endoskopów wykonując liczne badania górnego odcinka przewodu pokarmowego. W roku 1881 opisał on gastroskopię, w czasie której rozpoznał raka żołądka.

W konkluzji artykułu stwierdził, iż spodziewa się że dzięki gastroskopii będzie można tę chorobę rozpoznawać w mniej zaawansowanych stadiach.

Istotnie w latach 60. XX wieku w Japonii powstało pojęcie ?raka wczesnego? możliwego w praktyce do rozpoznania tylko endoskopowo.

Urządzenie Mikulicza posiadało na końcu żarówkę elektryczną.

Pod koniec XIX wieku rozwój endoskopii został nieco wstrzymany przez wprowadzenie do medycyny odkrytych w 1895 przez Wilhelma Roentgena promieni X.

Endoskopia powodowała wiele jatrogennych uszkodzeń przełyku i gardła, gdyż nie całe badanie (głównie wprowadzanie aparatu) odbywało się pod kontrolą wzroku badającego.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia

videoendoskopów gdzie rezygnuje się ze światłowodów

Mimo tego endoskopia rozwijała się i zaczęto wprowadzać nie będące już sztywnymi rurami, a posiadające pewną giętkość (dzięki przegubom).

Pierwszy prawdziwie giętki endoskop wprowadzili w roku 1932 Rudolf Schindler (1888-1968) i Georg Wolf (1873-1938).

W roku 1940 Bruce Kenamore wyprodukował endoskopowe kleszcze biopsyjne do pobierania materiału do badań histopatologicznych.

Opisane endoskopy opierały się na systemie soczewek i źródle światła w końcówce aparatu.

Ograniczało to w znacznym stopniu giętkość aparatu i zakres możliwych badań.

W maju 1957 Basil Hirschowitz na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Gastroskopowego w Colorado Springs przedstawił endoskop zbudowany z włókien światłowodowych z tzw.

zimnym źródłem światła czyli silną żarówką położoną poza aparatem, której światło przewodzone było do obiektu badanego także poprzez światłowody.

Otworzyła się nowa era endoskopii.

Następnym krokiem było wprowadzenie w latach 90.

XX w.

videoendoskopów, gdzie rezygnuje się ze światłowodów na rzecz miniaturowej kamery CCD, umieszczanej na wprowadzanym do pacjenta końcu endoskopu.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia